De ZIN van GEEN ZIN.

De ZIN van GEEN ZIN.

Kerstgala 2016 – ik had geen zin!
Het jaar 2016 scheidde ik op 13 oktober, de dag na onze trouwdag 7 jaar later. Sinds de herfstvakantie woonde ik weer in Assen met m’n boys. De jongens hadden hun kerstdiner op school en bleven slapen bij opa en oma, zodat ik naar het kerstgala op school kon. Ik werkte toen nog als theaterdocent op Van der Capellen sg. in Zwolle. Ik hing op de bank. Ik had geen zin. Geen zin om van de bank af te komen. Geen zin om me om me in een feestelijk outfit te hijsen. Geen zin om naar het station te lopen. Geen zin om met de trein naar Zwolle te gaan. Geen zin om daar met de bus naar school te gaan. Geen zin om te dansen (en dat zegt wat!) Geen zin om gezellig te doen. Gewoon totaal helemaal geen zin. Je kent het wellicht…

Alles riep in me: “geen zin” ondersteunend met gevoelsmatig sterke excuses. Ergens was er een piepklein stemmetje: “joh, als je er eenmaal bent”. Maar die weg voor dat ik er eenmaal zou zijn, leek zo lang! Toch krabbelde ik omhoog van de bank, beklom de trap op weg naar mijn kledingkast. Wat moest ik aan? Ondertussen verstreek de tijd. Ik zou er niet vanaf het begin zijn. Als ik genoeg zou treuzelen, had het geen zin meer om te gaan… Ik koos voor zwart van boven en glitter en glans beneden. Voldoende feestelijk en toch niet te uitbundig. Daar had ik geen zin in. Ik maakte me op wat ik nooit deed. Niet veel. Een lijntje onder mijn ogen en mascara. De wallen van het slechte slapen wegwerken. Tot slot gooide ik mijn haar los met een band er in. Oké de haren deed ik snel weer in een knoop. Hier moest ik het maar mee doen.

Ik zuchtte meermaals. Ik liep de deur uit. Nog steeds geen zin. In de trein nog steeds geen zin. In Zwolle was de bus net vertrokken. Dus liep ik in het donker anoniem te wezen. Ik vertraagde mijn stappen hoe dichter ik bij school kwam. Nog steeds geen zin. Had niets met school, de leerlingen of de collega’s te maken. Het had alles met mij te maken. Ik was “gewoon” niet in de stemming.

Ik stapte de school in, gooide alsnog mijn haren los en liet me meeslepen in het hier en nu van toen. Ik danste in de aula op Mariah Carey. Ik hakte met leerlingen op ‘Rainbow in the sky’. Ik ging op de foto in theater 0.48 met collega’s en met leerlingen. Ik had het naar mijn zin. Een paar uur daarvoor had ik me nog zo anders gevoeld. Die onderliggende gevoelens en gedachten van een aankomende eerste gescheiden kerst, van het falen, van niet mogen genieten, van me lelijk voelen, van eenzaamheid, vermoeidheid en al die andere dingen die me thuis hadden willen houden, verdwenen even naar de achtergrond. Helemaal kapot kwam ik thuis.

Een paar dagen later kreeg ik de kerstgalafoto’s binnen. Deze foto van Jo Anne, Lotte en mij lieten me de zin van geen zin zien. Ik stond te stralen tussen die 2 6A-meiden. Ik zag 3 mooie vrouwen. Ik zag niet die vrouw in het midden met al die gedachten en gevoelens die in haar brein spookten. Hoe kon ik zo stralen, terwijl ik me zo voelde…? Ik zag de omslag van geen zin naar zin. Als ik niet was gegaan, was het een vergeten herinnering geweest. Nu is het een herinnering van kracht en trots. Dank je wel, meiden, mede dankzij jullie stond ik zo te stralen. Dat had ik niet willen missen.

Je hoeft niet altijd (super) gemotiveerd te zijn om iets te gaan doen. Geen zin is geen optie om het niet te doen. Ga! Je kan altijd omdraaien, als je echt geen zin blijft houden. De 10-minutenregel: geen zin om buiten een stukje te lopen? Spreek met jezelf af dat je 10 minuten naar buiten gaat. Voel je na 10 minuten nog steeds overduidelijk geen zin, ga terug naar huis. Zo heb je toch mooi 20 minuten buiten gelopen en sta je ook toe dat je geen zin mag hebben.

Ik train met genoeg vrouwen die bij het begin van de training zeggen: “Hilde, ik heb echt geen zin”. Dat is niets persoonlijks naar mij toe. Dat is het gegeven. Ik zie het als een uitdaging om dat ‘geen zin’-gevoel een positieve draai te geven. Het gaat mij niet om de start, maar om de finish. Ik wil ze het gevoel geven dat je ondanks “geen zin” best kan trainen. Na afloop zijn ze (bijna) altijd blij dat ze zijn gegaan. Een coachee kon na 4 maanden wekelijks 1 uurtje trainen voor het eerst zeggen: “Hilde, ik heb voor het eerste geen geen zin”. Geef het tijd. Als je nooit een sporter bent geweest, verwacht dan niet meteen motivatie en zin.

Als ik toendertijd in 2016 bij het kerstgala me had laten lijden (expres typefout) door mijn ‘geen zin’, dan had ik mezelf een mooie herinnering ontnomen. Dat had ik dan weliswaar nooit geweten, maar toch... De aanloop is soms heel moeilijk. Dat mag. Ga er tegen in door juist wél dat te doen waar je eigenlijk helemaal geen zin in hebt. Dat maakt het gevoel erna verrassend sterk.

Stel je hebt mijn THT-decemberchallenge voorbij zien komen. Je hebt geen zin. Je voelt een verlangen. Je hebt nog steeds geen zin. Je verstand gooit vele gedachten, gevoelens en excuses in het rond. Laat mij jouw ‘geen zin’ omzetten naar verrassend sterk. Elke dag een beetje ‘geen zin’ omzetten naar elke dag een beetje actie! Mooie oefening. Kan je het daarna op veel meer aspecten in het leven toepassen. Ik zeg: “go for it!” Meld je aan 💜

Stel je hebt geen zin in de kerstdagen met al dat (vr)eten. Je wilt heel graag naar een ontspannen relatie met bijv. eten, feestjes en vakanties. Geen zin in gedoe. Geen zin in frustraties. Geen zin in falen. Geen zin in alles wat moeite kost. Geen zin om dan in januari weer allerlei voornemens te moeten bedenken. Gewoon geen zin. Meld je dan aan voor het nieuwe THT-traject. “Ja maar, midden in december starten… Weet je wel hoe druk het dan is??” Ja, zeker weet ik dat. Dat is precies de reden om het juist dan aan te bieden. Ga het aan. Meld je aan. Doe de actie. Je wilt toch niet een heel jaar hoeven wachten op de kerstdagen om te kunnen toepassen wat je leert? Pas de ZIN van GEEN ZIN direct toe. Geef het tijd, zodat je over 4 maanden anders toe leeft naar de vakantieperiode.

Stel je wilt graag afvallen en je hebt geen zin om (weer) van alles te laten of op dieet te gaan. Op dieet gaan is roofbouw plegen op je lichaam, dus dat heeft ook echt geen zin.

Stel je hebt geen zin in wat dan ook. Toch weet je dat je iets moet/wilt veranderen om bijv. beter in je vel te zitten. Je wilt wel, maar je weet niet hoe. “Het heeft toch geen zin”. Je hebt al zoveel geprobeerd. Geen zin om aan jezelf te gaan werken. Dat brein dat hier van alles van vindt. Ik heb zin om met jou en je brein aan de bak te gaan. We kunnen alle kanten op. Vraag een vrijblijvend gesprek met me aan om te kijken wat ik voor jou mag betekenen.

Ja, ik weet dat het jezelf een beetje voor de gek houden is. Maar is het ‘geen zin’ jezelf niet ook een beetje voor de gek houden? Alles roept in jou dat je geen zin hebt. Je gaat het toch doen en gek genoeg voel je je daarna oké, prima, geweldig, fantastisch, … Dus laten we samen een beetje gek gaan doen en van GEEN ZIN ZIN maken.